Italcicli Cycle Systems

Italcicli Cycle Systems

 Η επιτομή της custoμιάς...κάπου στο 1985..

Το ποδήλατο αυτό παρουσιάστηκε στο Bike Show του Μιλάνου το 1985 από τον Artemio Granzotto   ενός κατασκευαστή στην Ζυρίχη,

που ειδικεύεται στις ειδικές κατασκευές-μετασκευές. 

Το ποδήλατο στην εξοχή.

Του Γιάννη Ματαλιωτάκη*

Τώρα που μπαίνει η Ανοιξη,τα χιόνια λιώνουν , η φύση ανθίζει, η γη έχει ξεδιψάσει και δίνει τους χυμούς της στα άνθη, στα φυτά της για να ανθίσουν και να βγάλουν τους καρπούς στα δέντρα, είναι η πιο όμορφη εποχή του χρόνου για να βγούμε έξω στην φύση . Για πολλούς συμβολίζει την γέννηση, ενω για μας τους Χριστιανούς την Ανάσταση Του Χριστού μας. Ίσως και την ανάταση που χρειάζεται το σώμα μας και η ψυχή μας.

Στο όμορφο χωριουδάκι του Κέδρου όταν πρωτοήρθα με μάγεψε η φύση, ο πράσινος Κατάχλωρος (όνομα και πράγμα), το ποτάμι (Σοφαδίτης ή Ονοχωνος) που δίνει ζωή, δροσιά και χαρίζει μια ομορφιά που μόνο τα παραποτάμια χωριά έχουν.Το περπάτησα από άκρη σε άκρη, το έτρεξα στον Αγώνα των Δολώπων(που γίνεται κάθε χρόνο στις αρχές του Ιουλίου),αλλά πιο πολύ το έχω σεργιανίσει με το ποδήλατο.

            Το ποδήλατο ενα μέσο μεταφοράς για τους φτωχούς χωρικούς που τα παλιά χρόνια αντί για το Γαϊδουράκι, είχαν ένα ποδήλατο που ισοδυναμούσε με ένα αυτοκίνητο ίσως….τώρα στις μέρες μας έγινε το μέσο της σωματικής μας ανάτασης  και φυσικής μας ευεξίας.

Έτσι και εμείς διαλέξαμε αυτό το μέσο για να περιηγηθούμε στην όμορφη φύση του χωριού. Γιαυτό  λοιπόν σιγά-σιγά στην αρχή με γρήγορες και απαλές πεταλιές για να ζεσταθούμε , ξεκινάμε την βόλτα μας προς το Σμόκοβο.

Αφου περάσουμε το καφενείο ,  χαιρετήσουμε τους γερόντους και τα παληκάρια , περνούμε εξω απ΄το   Δημοτικό Σχολείο και την Εκκλησία του Χωριού  βγαίνουμε στο όμορφο παρκάκι με το γηπεδάκι που σφύζει από  ζωή με τους πιτσιρικάδες που παίζουν και  κλωτσούν με λαχτάρα την μπάλα. Από κει βγαίνουμε στον περιφερειακό και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε πολύ  γλυκά μέχρι την έξοδο του χωριού και να πάρουμε τον δρόμο για τα περίφημα Λουτρά Σμοκόβου. 

Η διαδρομή είναι ειδυλλιακή , που ενώ μέσα στο χωριό είναι ίσιωμα ,μετά ανηφορίζει και ακολουθεί το ποτάμι του χωριού και θαρρείς πως ανεβαίνοντας θα το συναντήσεις κάπου.Το ακούς να κελαρίζει και σου κρατά συντροφιά και καθώς ανεβαίνουν και οι παλμοί μας ,ανεβάζουμε ταχύτητες στο κουρσάκι μας, για να εξισσοροπήσουμε τις πεταλιές μας με τους χτύπους της καρδιάς και να λαχανιάζουμε λιγότερο.

Τα κέδρα καλύπτουν τις πλαγιές μέχρι που σιγά σιγά η βλάστηση γίνεται πυκνότερη, έτσι που νομίζεις ότι μπαίνεις στο δάσος.Τα χιλιόμετρα περνούν και φτάνουμε στο γεφυράκι όπου συναντούμε το ποτάμι και κάνουμε μια στάση για να πάρουμε ανάσες και να θαυμάσουμε την ομορφιά της πλάσης. Από κει σφίγγει λίγο η ανάβαση και σε 2,5  χιλιόμετρα περίπου φτάνουμε στα Λουτρά Σμοκόβου. Εκεί βλέπουμε τα χαρούμενα πρόσωπα των επισκεπτών ,που μετά το μπάνιο τους βγαίνουν από τα θερμά νερά της πισίνας,ανανεωμένοι ,γεμάτοι δύναμη και ευεξία.Το νερό με την υψηλή περιεκτικότητα θείου είναι πραγματικό βάλσαμο για αρθρίτιδες,ρευματικά αλλά και για φυσική αποκατάσταση των αθλητών,των κουρασμένων σωματικά,και όσων θέλουν απλά να χαλαρώσουν.Εμείς προσπερνάμε και πάμε στην πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια να πιούμε ένα αναψυκτικό και να δροσιστούμε από την κουραστική ανάβαση.Το καλοκαίρι που ο Κάμπος βράζει ερχόμαστε εδώ για να βρούμε δροσιά.

Οι πιό προπονημένοι θα συνεχίσουν για  μερικά χιλιόμετρα ακόμη μέχρι την λουτροπηγή  (το Ομώνυμο χωριό του Σμόκοβου). Η θέα  της  Λίμνης μισό χιλιόμετρο πρίν την είσοδο του χωριού θα τους αποζημιώσει. Επίσης και ενα ψητό μεζεδάκι στην πλατεία του χωριού να αναπληρώσει την χαμένη ενέργεια τους.

Η επιστροφή στην κατηφόρα είναι πιό δύσκολη, γιατί την  Άνοιξη εχει ακόμη δροσιά και το παγωμένο αεράκι μπορεί να μας κρυώσει, γιαυτό λοιπόν φοράμε τα αντιανεμικά μας.Μια παλιά εφημερίδα στο στήθος είναι ενα παλιό κόλπο για να ρουφήξει τον ιδρώτα μας,θα μας βοηθήσει να κατεβούμε στεγνοί μέχρι τον κάμπο.Ας είναι καλά  ο Βαρελάς του χωριού, μαζί με το  τσιπουράκι που μας κέρασε…. Μας ζέστανε την ψυχή και το σώμα  μας τόσο , που η μεγάλη μας λαχτάρα μόλις ξαναρθούμε στο χωριό είναι να πάρουμε το ποδήλατο και μαζί πάλι να ανηφορίσουμε  τον δρόμο για τα Λουτρά .....για μιά ακόμη φορά.

Πληροφορίες για τα ΛΟΥΤΡΑ ΣΜΟΚΟΒΟΥ: Τηλ: 2443061210

Και στο site http://www.loutrasmokovou.gr

*Βετεράνος Αθλητής Ποδηλασίας.

το άρθρο αυτό έχει αναπαραχθεί απο την δημοσίευση του  στην τοπική εφημερίδα "Ο ΚΕΔΡΙΩΤΗΣ" στο 2ο τεύχος του 2013

ΤΣΙΜΠΑΛΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

Ο Κυριάκος .
Ολοι τον γνωρίζουν,μπαίνοντας μέσα στο μικρό ποδηλατάδικο του.Μικρό μαγαζί, μεγάλη καρδιά,Πολίτικο φιλότιμο....ενας ανθρωπος της "παλιάς σχολής".
Ντόμπρος,αληθινός,αυτό που λέει αφιλτράριστο ,απονήρευτο,βγαίνει απο την καρδία ενός μικρού παιδιού που δεν μεγάλωσε θαρρείς.
Οταν εμείς ανακαλύψαμε την αγωνιστική ποδηλασία ,ο Κυριάκος είχε ηδη ενα μεγάλο παλμαρέ,και μιά θητεία πλάι στους ανερχόμενους αστέρες της Ελληνικής Ποδηλασίας που Οδήγησαν στην "χρυσή εποχή"....

Με το COLNAGO της Εθνικής Ομάδας

Ο  Αλέκος ο Κελόγλου,ο Ηλίας Κακλαμάνος και ο Κυριάκος Τσίμπαλης πρωταγωνιστές σε ποδηλατικούς αγώνες το 1973...

Αφού πήρε τις πρώτες εμπειρίες ο 17 χρονος Κυριάκος ,ετοιμάστηκε για το 1974 με τον καλύτερο τρόπο.Εκείνη την εποχή εβγαζες προπόνηση με ενα ριζόγαλο(αγορασμένο απο το γαλακτοπωλείο της οικογένειας Πρίφτη,-μιά μεγάλη ποδηλατική οικογένεια..),ή ενα μπουκάλι γάλα και συνήθως μετά το μεροκάματο στην οικοδομή ή στο εργοστάσιο...τα χρηματα λίγα αλλά η όρεξη μεγάλη.
 Το καλοκαίρι του 1974 ήρθαν οι πρώτες επιτυχίες...

 ακολούθησε η νίκη στα Λευκαδίτεια.

Ο Αλέκος Κελόγλου εγραφε στον αθλητικό τύπο της εποχής ως "Παρατηρητής" της Ελληνικής Ποδηλασίας..

μετα ήρθε η διάκριση στο τοπικό πρωτάθλημα Β΄κατηγορίας..

Ατομική χρονομέτρηση στον Βόλο..

μετά και άλλες επιτυχίες...

Ακολούθησε ενα σερί επιτυχιών σε
Χορτιάτη(ανάβαση)

ατομικη χρονομέτρηση 40 χλμ..κατω απο καταρρακτώδη βροχή

Το 1975 -καλοκαίρι στην Ρόδο

Μπατάγεια 1975

Ανάβαση Υμηττού 1975

 και μετά απο τις νίκες ,ήρθε η απρόβλεπτη εξέλιξη στα διοικητικά του ΠΑΟ...
εξελίξεις ικανές να απογοητεύσουν ενα νεαρό έφηβο .....που γίνεται αντρας σιγά-σιγά μέσα απο νίκες , χειροκροτήματα,απογοητεύσεις...

Ακολούθησε το 1976 με την Ανάβαση Πάρνηθας του ΕΡΜΗ

και μετά ......ο Κυριάκος αποφάσισε να σταματήσει.
Απο τους συναθλήτές του αλλοι σταμάτησαν,άλλοι συνέχισαν,άλλοι έγιναν "Δαίδαλοι" ή "Ικαροι" γράφοντας χρυσές σελίδες στην Ιστορία των πεντάλ.Αν συνέχιζε θα είχε άραγε την τύχη του Κανέλλου,του Ηλία Κελεσίδη,Λουλούκου?κανείς δεν γνωρίζει...

Διακρίνονται οι Κανελλόπουλος ,Κελεσίδης,Λουλούκος,Μπαλωτής,Τιμαμόπουλος,Τσίμπαλης,Βάσκος,Κελόγλου κ.α.

Μην ξεχνάμε τις δυσκολίες της εποχής,το μεροκάματο,η φτώχεια,η ανάπτυξη ακόμη δεν είχε φανεί και ο κόσμος στις πόλεις και στην επαρχία πάσχιζε για τα βασικά.
Σίγουρα το παιδί φαινόμενο δεν έχασε.Τον κέρδισε ο κόσμος της ποδηλασίας,έγινε ενας πολύ καλός τεχνίτης και πολύ καλός ανθρωπος-πολύτεκνος -οικογενειάρχης.
 Η ιστορία έχει αποδείξει οτι το μεράκι και η αγάπη για το ποδήλατο δεν κρύβεται.Ο Κυριάκος επανήλθε στις τάξεις της Ποδηλασίας ως ιδρυτής του Φαέθωνα, ενός  σωματείου με μεγάλες επιτυχίες τις δεκαετίες 80-90, αργότερα ως προπονητής ,έβγαλε ταλεντάκια και αθλητές όπως ο Φιλιππιτζής,Λευκαδίτης,Αλεβιζάτος,Αλεξιάδης και άλλα παιδιά που δεν θυμάμαι ,συνέχισε μέχρι την ένταξή του στην Π.Ε.Π.Α. και ως πετυχημένος παλαίμαχος μετά ως τεχνικός υπεύθυνος στην Ε.Ο.Π. και τεχνικός στην πίστα για την Εθνική Ομάδα,συνεχίζει ακολουθώντας  μια πορεία που δεν έχει τελειώσει ακόμη......
Οποιον να ρωτήσεις για τον Κυριάκο ,μόνο καλά λόγια θα σου πεί.
Το ποδηλατάδικο στην Νέα Ελβετία του Βύρωνα κρύβει μέσα ένα θησαυρό ,αξίζει να πας να τον ανακαλύψεις.


Ζητώ συγνώμμη απο τους φίλους που δέν γνωρίζω τα ονόματα τους  για να τους αναφέρω.Περιμένω τα σχόλια σας ή τις επισημάνσεις ,ακόμη και διορθώσεις γύρω απο θέματα,ζητήματα,αγωνες της εποχής,μιάς και τα αρχεία είναι ελλιπή και βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και δεν εχω πρόσβαση.Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου για να εμπλουτίσουμε θεματικά την παρούσα σελίδα.

BENOTTO 3000

Ενα καταπληκτικό ποδήλατο του 1979,δείγμα της κλασικής Ιταλικής γεωμετρίας.Εξελιγμένο για τον μεγάλο Francesco Moser.