Η ιστορία του «Πάρτα Όλα»

Παιγνίδι για μικρούς και μεγάλους, που παίζεται στη χώρα μας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, με χρήματα ή όχι, για το καλό το νέου χρόνου.


Τώρα το θυμήθηκα όταν ήμασταν μικροί "λιώναμε" ατέλειωτες ώρες.......

την εποχή των tablets & pc ......

Στο επίκεντρο του παιγνιδιού βρίσκεται μία σβούρα, κοκάλινη παλιότερα, πλαστική σήμερα, στις έξι πλευρές της οποίας αναγράφονται οι εντολές προς τους παίκτες και συγκεκριμένα:

• Πάρε ένα
• Βάλε ένα
• Πάρε δύο
• Βάλε δύο
• Πάρτα όλα
• Βάλτε όλοι

Αρχικά, οι παίκτες που συμμετέχουν στο παιγνίδι συμφωνούν για τη συνεισφορά τους στην μπάγκα, που μπορεί να είναι χρήματα, μάρκες ή και φασόλια παλιότερα, όταν το παιγνίδι γίνεται καθαρά για ψυχαγωγικό σκοπό. Ο πρώτος παίχτης στριφογυρίζει τη σβούρα και περιμένει αυτή να «καθίσει», οπότε διαβάζει την εντολή τής πάνω πλευράς και πράττει αναλόγως. Ακολουθεί ο δεύτερος, ο τρίτος κ.ο.κ.

Όταν η εντολή είναι «πάρε ένα ή δύο», ο παίκτης κερδίζει από την μπάγκα μία ή δύο μονάδες, ενώ στο «βάλε ένα ή δύο» βάζει στη μπάγκα μία ή δύο μονάδες. Στην εντολή «βάλτε όλοι» συνεισφέρουν στην μπάγκα όλοι οι παίχτες από μία μονάδα, ενώ στο «πάρτα όλα» ο τυχερός τινάζει την μπάγκα στο αέρα.

Το παιγνίδι έλκει την καταγωγή του από την αρχαία Ρώμη και από εκεί διαδόθηκε στην Ευρώπη. Υπάρχουν αναφορές ότι παιζόταν στην Αγγλία τον 18ο αιώνα με την ονομασία teetotum, όπως ονομάζεται και σήμερα στα αγγλικά. (απαντάται και την ονομασία «Put and Take»). Ένα είδος «πάρτα όλα» με την ονομασία ντρέιντελ (dreidel) παίζεται από τους Εβραίους κατά την εορτή της Χανουκά, ενώ με την ονομασία perinola το συναντάμε στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Γιώργος Σταυρακάκης

Ο Γιώργος Σταυρακάκης γίνεται ο πρώτος έλληνας ποδηλάτης που θα αγωνίζεται με τα χρώματα της SEG Racing Academy για τον επόμενο ένα χρόνο.

μια συνέντευξη απο το ΜΒΙΚΕ

Μόλις 19 χρονών, ο Γιώργος Σταυρακάκης έχει καταφέρει να ξεχωρίσει στον ποδηλατικό χώρο με πολύ σημαντικές διακρίσεις στα αγωνίσματα πίστας: Πρωταθλητής Ευρώπης Εφήβων στο Ατομικό Πουρσουίτ 2016, 1ος στην παγκόσμια κατάταξη για το 2016 στο Ατομικό Πουρσουίτ, 6ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκρατς, 1ος σε διεθνή αγώνα εφήβων αντρών στη Γαλλία το 2016  «La Chapelle Sur Edre»  και 12 φορές Πρωταθλητής Ελλάδος τα τελευταία 4 χρόνια.

Μετά τις σημαντικές επιτυχίες στα αγωνίσματα της Πίστας και έχοντας στο πλευρό του την κατάλληλη υποστήριξη και την καθοδήγηση του κορυφαίου Έλληνα προπονητή, Βασίλη Αναστόπουλου, ήταν θέμα χρόνου για τον νεαρό κρητικό ποδηλάτη να κάνει το επόμενο, μεγάλο, βήμα στην καριέρα του.

Η ομάδα της SEG Racing Academy, μία από τις κορυφαίες ποδηλατικές ακαδημίες του κόσμου, αποτελεί γόνιμο έδαφος για τον Σταυρακάκη στο να κατορθώσει, μέσα από σκληρή δουλειά και έντονο ανταγωνισμό, να εξελιχθεί τόσο σαν αθλητής όσο και σαν προσωπικότητα, ώστε να μπορεί να σταθεί επάξια στο υψηλότερο επίπεδο.

Το MBike εξασφάλισε, φυσικά, αποκλειστική συνέντευξη του Γιώργου Σταυρακάκη – όπως και δηλώσεις του προπονητή του και αποκλειστικού υπευθύνου για τη μεταγραφή, Βασίλη Αναστόπουλου – στην οποία μας περιγράφει το παρασκήνιο της μεταγραφής και εκφράζει τα συναισθήματά του, τις προσδοκίες και τα όνειρα για το μέλλον.

Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγεται στην καριέρα σου θα λέγαμε την πιο κατάλληλη στιγμή για εσένα. Πώς αισθάνεσαι;
Ναι! Η αλήθεια είναι ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή! Με τον Βασίλη (Αναστόπουλο) προσπαθούσαμε όλη τη χρονιά να ενταχθώ στην ομάδα αλλά ίσως ήταν καλύτερο που δεν έγινε πιο νωρίς, διότι η SEG Racing Academy λαμβάνει μέρος σε δύσκολους αγώνες και για έναν αθλητή 1ης χρονιάς Under 23 – Νέων είναι δύσκολο να αντεπεξέλθει, πόσο μάλλον να διακριθεί.
Η συμμετοχή μου για το 2017 σε ερασιτεχνικούς αγώνες στο Βέλγιο με την Home Solution Team, με βοήθησε πάρα πολύ στο να μάθω να αγωνίζομαι στους πλάγιους ανέμους, σε μικρές διαδρομές με στενούς δρόμους και πολλές στροφές-αναστροφές αλλά και σε αγώνες με 150+ άτομα που έμαθα να παίρνω σωστές θέσεις μέσα στο γκρουπ.
Αυτή τη στιγμή είμαι πιο χαρούμενος από ποτέ, ήταν το όνειρό μου μια μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα σχεδόν επαγγελματικού επιπέδου και κάτι παραπάνω σε μια development-team. Θυμάμαι τον εαυτό μου από το 2015 να χαζεύω φωτογραφίες της ομάδας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα μια μέρα να είμαι μέλος της και να προωθήσω την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Τι περιμένεις από την καινούργια σου ομάδα; Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου;
Πιστεύω ότι η SEG Racing Academy θα με βοηθήσει πάρα πολύ στο να εξελιχθώ ακόμα περισσότερο σαν αθλητής και σαν προσωπικότητα, πιστεύω ότι είναι η μοναδική ομάδα παγκοσμίως που βοηθάει τόσο πολύ τους αναβάτες της σε όλους τους τομείς και παράλληλα τους προωθεί στις μεγαλύτερες ομάδες με πολύ καλό και επιτυχημένο τρόπο.
Είμαι επίσης αισιόδοξος για το μέλλον μου με την ομάδα και έχω φιλοδοξίες. Πιστεύω στον εαυτό μου, γνωρίζω πως το ρόστερ της ομάδας απαρτίζεται από πολύ δυνατούς αθλητές και νομίζω πως τα θετικά αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να έρθουν.

Μίλησε μας λίγο για το παρασκήνιο σχετικά με τη μεταγραφή σου, πώς επετεύχθη η συμφωνία;
Όλα άρχισαν πέρυσι τον Ιούλιο όταν κέρδισα το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μοντεκιάρι της Ιταλίας, όπου ο Βασίλης Αναστόπουλος άρχισε να μιλάει στην ομάδα για εμένα λαμβάνοντας το ενδιαφέρον της. Πέρυσι τον Σεπτέμβριο δέχτηκαν να με βοηθήσουν χωρίς να αποτελώ απαραίτητα μέλος της. Αρχικά ολοκλήρωσα την πρώτη αλλά ανεπίσημη προετοιμασία της ομάδας τον Ιανουάριο στο Λουτράκι και μετά άρχισα με μερικούς αγώνες στη Ελλάδα.
Έπειτα, η εταιρεία SEG ασχολήθηκε και μου βρήκε την βέλγικη ομάδα Home Solution Anmapa Soenens, Team, μια Top Competition και από τις καλύτερες ερασιτεχνικές ομάδες του Βελγίου. Μπορούσα να λάβω μέρος με αυτή την ομάδα σε όλους τους μεγάλους αγώνες UCI και σε πολλά Professional Kermesse με επαγγελματικές ομάδες όπως Quick-Step, SKY, Astana, SunWeb, Lotto Soudal κλπ.
Από την ημέρα που έφυγα για Βέλγιο άρχισαν να παρακολουθούν την πορεία μου καταγράφοντας όλα τα αποτελέσματά μου, όπου στα τέλη Αυγούστου με προσκάλεσαν στο Limbourg της Ολλανδίας για το Talent-Day που διοργάνωναν. Ήμασταν περίπου 10 αθλητές από 4 χώρες και πιθανόν κάποιοι από εμάς να είχαν την ευκαιρία να ενταχθούν στην ομάδα αν, εκείνη την ημέρα, τα τεστ που θα κάναμε ήταν από καλά έως εντυπωσιακά.
Έπειτα από τις αναλύσεις των τεστ, λαμβάνοντας υπόψιν κάποιες από τις προηγούμενες εργομετρικές μου αξιολογήσεις και με το σύνολο των αποτελεσμάτων που έχω τα τελευταία 2 χρόνια αποφάσισαν ότι μπορώ να φανώ χρήσιμος και να αποτελέσω στοιχειώδες μέλος της ομάδας.

Νέα ομάδα, ίδιος προπονητής. Πόσο σημαντική είναι η συμβολή του Βασίλη Αναστόπουλου στην εξέλιξή σου;
Με τον Βασίλη αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε από την έναρξη της προετοιμασίας μου για το 2017.
Υπήρχε βέβαια μια περίοδος το 2015 κατά τη διάρκεια του προπονητικού camp της UEC (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ποδηλασίας) όπου ήταν επικεφαλής προπονητής και δουλέψαμε για 3 εβδομάδες μαζί, εν όψει του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Πίστας στην Αθήνα. Από τότε με είχε εντυπωσιάσει με τις προπονητικές του γνώσεις και το πώς διαμόρφωνε την προπόνηση βάση του επιθυμητού στόχου.
Ο Βασίλης με έχει βοηθήσει πάρα πολύ φέτος σε προπονητικό αλλά και πνευματικό επίπεδο. Με βοήθησε πάρα πολύ να ξεπεράσω προπονητικές αδυναμίες μου και να μπορώ να αντεπεξέλθω στους αγώνες του εξωτερικού. Αν και είχα πολλά προσωπικά προβλήματα φέτος, μπόρεσα και τερμάτισα πολλές φορές στους 10 πρώτους σε κάθε αγώνα πετυχαίνοντας και βάθρο 2 φορές.
Η αλλαγή της κατηγορίας από έφηβος σε άντρας ήταν πολύ δύσκολη καθώς έπαθα ένα μικρό… σοκ με την ποσότητα της προπόνησης και το επίπεδο των αγώνων. Σαν έφηβος δεύτερης χρονιάς ήμουν από τους καλύτερους παγκοσμίως αλλά φέτος είναι σαν να ξεκίνησα πάλι από το μηδέν.
Ευτυχώς, ο Βασίλης μου έκανε την πρώτη χρονιά under 23 λιγότερο επίπονη, απ’ ότι περίμενα, καθώς με προετοίμασε τέλεια για να μπορώ να αντεπεξέλθω στους αγώνες με τους επαγγελματίες.

Πριν ξεκινήσεις να δοκιμάζεις το νέο σου ποδήλατο, βλέπουμε πως ξεκινάς με Bike Fitting (ΣΣ. Η συνέντευξη έγινε στο κατάστημα Τσιρίκος, λίγο πριν ξεκινήσει το Shimano Bike Fitting).
Είχα ήδη δοκιμάσει το Shimano Bike Fitting με το προηγούμενο ποδήλατό μου και η διαφορά ήταν εντυπωσιακή: βελτίωση στην αποδοτικότητα στο πεταλάρισμα, μεγάλη βελτίωση στην εξισορρόπηση της δύναμης ανάμεσα στα δύο πόδια και τελειοποίηση της θέσης οδήγησης κάτι που είχε τεράστια διαφορά στο «φόρτωμα» των τετρακέφαλων. Η διαφορά ήταν τόσο μεγάλη που δεν το συζητώ πια να αλλάξω ποδήλατο χωρίς να ελέγξω τη θέση οδήγησης με τον πιο επιστημονικό τρόπο, που είναι φυσικά το Shimano Bike Fitting.

Έχεις άλλες αλλαγές στον εξοπλισμό σου, εκτός από το ποδήλατο;
Στο πιο σημαντικό κομμάτι, που για μένα είναι τα παπούτσια, ευτυχώς η ομάδα αγωνίζεται με το κορυφαίο μοντέλο της Shimano, το Sphyre RC9, με το οποίο ήδη αγωνίζομαι εδώ κι ένα χρόνο και μπορώ με σιγουριά να πω ότι είναι το καλύτερο ποδηλατικό παπούτσι που έχω δοκιμάσει ποτέ – κι αν χρειαζόταν, με χαρά, θα το αγόραζα!

Σε μια ομάδα σαν την SEG Racing Academy ο ανταγωνισμός είναι πολύ έντονος. Ποσό προετοιμασμένος είσαι γι’ αυτό;
Θεωρώ ότι είμαι αρκετά προετοιμασμένος γι’ αυτό, έχω δουλέψει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός στους αγώνες, υπάρχουν σε κάθε εκκίνηση περίπου 150 αθλητές αλλά πάντα ένας είναι ο νικητής και ελάχιστοι αυτοί που θα κάνουν το επόμενο βήμα σε World Tour επίπεδο.

«Χρειάζεται πολύ επιμονή και προπόνηση για να τα καταφέρει κανείς, αλλά είμαι πρόθυμος να κάνω όλες τις θυσίες που απαιτούνται ώστε να μπορώ να κερδίζω στο μέλλον μεγάλους αγώνες», δηλώνει ο Γιώργος Σταυρακάκης.

Αθλητές της SEG Racing Academy έχουν ήδη υπογράψει συμβόλαια με ομάδες World Tour. Εσένα ποιοι είναι οι στόχοι σου; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 2 χρόνια από τώρα;
H αλήθεια είναι ότι η SEG Racing Academy έχει πάρει πολλούς ταλαντούχους αθλητές και τους έχει στείλει σε επαγγελματικές ομάδες, αυτό είναι το καθήκον της και το κάνει πάρα πολύ σωστά και μεθοδευμένα.
Οι στόχοι μου είναι να κερδίσω μεγάλους αγώνες στο δρόμο και να προσπαθήσω να κάνω το μεγάλο βήμα στην καριέρα μου, που μόνο ο Γιάννης Ταμουρίδης έχει κάνει σαν Έλληνας μέχρι στιγμής, και να πραγματοποιήσω μια μεταγραφή σε μια επαγγελματική ομάδα.

Πότε είναι η πρώτη φορά που θα βρεθείς με τη νέα σου ομάδα και ποτέ θα ξεκινήσουν οι προπονήσεις;
Η πρώτη συνάντηση είναι στο λεγόμενο Pre-Season Meeting που θα πραγματοποιηθεί στην έδρα της ομάδας στην Ολλανδία, στις 11-12 Νοεμβρίου. Εκεί θα συζητήσουμε για τους στόχους της ομάδας, τις φιλοδοξίες του κάθε αθλητή ξεχωριστά και θα γνωριστούμε οι αθλητές μεταξύ μας.
Οι δικές μου προπονήσεις ξεκινάνε στις αρχές του Νοεμβρίου στην πόλη μου, στα Χανιά, ενώ συνέχεια θα έχουν τα προπονητικά camp στο Λουτράκι τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2018.

Υπάρχει κάποιος αθλητής από τα μεγάλα ονόματα του World Tour που θαυμάζεις ή που θα ήθελες να του μοιάσεις;

Υπάρχουν αρκετοί αθλητές που θαυμάζω τα τελευταία χρόνια και τους έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Ανάμεσά τους είναι ο Peter Sagan, o Greg Van Avermaet, ο Tom Boonen, ο Tom Dumoulin αλλά ο αθλητής που έχει ξεχωρίσει είναι ο Bradley Wiggins!
Κάποια από τα χαρακτηριστικά μου ταυτίζονται με τα δικά του και αναμφισβήτητα θα ήθελα κάποια μέρα να έχω πετύχει παρόμοια επιτεύγματα στην καριέρα μου με τη δική του.

Να υποθέσουμε ότι τα αγωνίσματα της πίστας θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα;
Δυστυχώς, η τωρινή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και της Ομοσπονδίας δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια εξέλιξης. Η Ομοσπονδία πλέον έχει περισσότερα έξοδα απ’ ότι έσοδα, γεγονός που καθιστά αδύνατη την προετοιμασία και τη συμμετοχή σε διεθνείς αγώνες. Δεν μας παρέχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό και τις υποδομές για να προπονηθούμε.
Όσοι ασχολούνται λίγο με το άθλημα μπορεί να γνωρίζουν ότι μια αποστολή σε άλλη Ήπειρο, όπου διεξάγονται συχνά Παγκόσμια κύπελλα και πρωταθλήματα, το κόστος της ανέρχεται σε πενταψήφιο αριθμό και για να λάβει κάποιος μέρος σε Ολυμπιάδα Πίστας χρειάζεται να συμμετέχει σε περισσότερες από 5-6 διοργανώσεις το χρόνο.
Ωστόσο, οι κανονισμοί για το αγώνισμα του Όμνιουμ έχουν διαφοροποιηθεί και πλέον δεν ταιριάζει απόλυτα στα χαρακτηριστικά μου, οπότε αυτός είναι άλλος ένας λόγος να παραμερίσω την ποδηλασία Πίστας προς το παρόν…
Δεν μπορώ βέβαια να κρύψω ότι το Πουρσουίτ και το αγώνισμα των Πόντων είναι τα αγαπημένα μου και θα ήθελα στο μέλλον να φέρω μια διάκριση σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Υπάρχουν άνθρωποι που θα ήθελες να ευχαριστήσεις για τη συμβολή τους στην πορεία σου μέχρι τώρα;
Υπάρχουν πολλοί ανθρώποι που ευθύνονται για αυτό που είμαι σήμερα αλλά αυτοί που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο είναι αρχικά o πρώην προπονητής μου Παναγιώτης Μαρεντάκης, που υπήρξε καθοδηγητής μου από την ηλικιακή κατηγορία Παίδες και φυσικά οι υποστηρικτές μου: ο Γιώργος Μαθιουλάκης και το Minoa Palace, ο Tony Lourakis και η Fleet Complete, τα Νερά Σαμαριά, τα ποδήλατα FujiBikes Greece, η AitaCeramic, ο Σταύρος Ρουμελιωτάκης και η HumanTecarGreece, ο Κώστας Μπάρδης και η Nutrilab.gr OteSports και ο Λάμπρος Κοτσώνης και η Eurotrade/Shimano Greece.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που με υποστήριξαν τα τελευταία χρόνια και με βοήθησαν ανεξάρτητα των δύσκολων συγκυριών στην Ελλάδα, αλλά σε αυτόν που οφείλω να πω το μεγαλύτερο ευχαριστώ δεν είναι άλλος παρά ο Βασίλης Αναστόπουλος!
Με έχει υποστηρίξει σε μεγάλο βαθμό φέτος σαν προπονητής, μάνατζερ, ψυχολόγος και ευθύνεται κατά κύριο λόγο για τη μεταγραφή μου στην ομάδα SEG Racing Academy!

Βασίλης Αναστόπουλος

Από τη μεριά του, ο κορυφαίος έλληνας προπονητής και Performance Manager της SEG Racing Academy, Βασίλης Αναστόπουλος, ικανοποιημένος για την εξέλιξη και την ολοκλήρωση της μεταγραφής, δήλωσε σχετικά: «Το ενδιαφέρον μου για τον Γιώργο ξεκίνησε πριν από 3 χρόνια όταν ο προπονητής του και πολύ καλός μου φίλος, Παναγιώτης Μαρεντάκης, μου μίλησε για έναν πιτσιρικά με πολύ ταλέντο. Το 2015 είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του σαν προπονητής σε camp της UCI που έγινε στην Αθήνα και διαπίστωσα τις μεγάλες δυνατότητες που έχει. Πέρυσι, αφού στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης στην πίστα, μίλησα στην ομάδα για τον Γιώργο και συμφωνήσαμε να τον εντάξουμε στους υπό παρακολούθηση αθλητές. Έτσι τον τοποθετήσαμε σε μια ομάδα στο Βέλγιο για να «κάνει το αγροτικό» του όπως λέμε, να μάθει να αγωνίζεται σε αγώνες με ιδιαίτερες δυσκολίες και να βάλει αγωνιστικά χιλιόμετρα στα πόδια του. Ήδη από τον Ιούνιο πάρθηκε η απόφαση να τον εντάξουμε στο δυναμικό της ομάδας για το 2018 και ξεκινήσαμε το σχεδιασμό για την επόμενη. Πλέον είναι στο χέρι του να εκμεταλλευτεί μια πολύ μεγάλη ευκαιρία που του παρουσιάζεται, να αγωνιστεί σε μερικούς από τους μεγαλύτερους αγώνες και να δείξει τι πραγματικά μπορεί να κάνει».

Στην ερώτηση, αν πιστεύει πως υπάρχουν και άλλοι Έλληνες αθλητές που θα μπορούσαν να ενταχθούν σε μια ομάδα σαν την SEG Racing Academy, ο Βασιλής Αναστόπουλος απαντάει με αισιοδοξία: «Έχω ξεχωρίσει ακόμα 2 νεαρούς έλληνες ποδηλάτες, μην ξεχνάμε την τεράστια επιτυχία του Φαραντάκη στο φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που θα μπορούσαν να ενταχθούν σε μια ανάλογη ομάδα. Εύχομαι να πετύχει ο Γιώργος  στη νέα του προσπάθεια και να ανοίξει έτσι ο δρόμος και σε άλλους έλληνες αθλητές».

Εμείς, να ευχηθούμε στον Γιώργο συγχαρητήρια και καλή επιτυχία στη νέα του προσπάθεια με την ομάδα της SEG Racing Academy και στον Βασίλη Αναστόπουλο να συνεχίσει την καλή δουλειά που κάνει τόσο σαν προπονητής όσο και σαν σκάουτερ!
Ραντεβού και με τους δύο τον Ιανουάριου του 2018 στο καθιερωμένο πλέον προπονητικό camp της SEG Racing Academy στο Λουτράκι!

De Rosa Team 08

Ducatisti Κυριακη 3.12 Σουνιαδα

Tην Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017,πραγματοποιήσαμε μια ωραία βόλτα σαν αποχαιρετισμό στον παλιό χρόνο.

«Ντοπέ» και ο Βρετανός ποδηλάτης Κρις Φρουμ

ντοπέ  ο Βρετανός ποδηλάτης Κρις Φρουμ

πηγη:Καθημερινη

• 

Ο τετράκις νικητής του Γύρου της Γαλλίας (με κόκκινη φανέλα) βρέθηκε να έχει στα ούρα του δύο φορές πάνω από το όριο απαγορευμένη ουσία.

Οταν αποκαθηλώθηκε ο θρυλικός Λανς Αρμστρονγκ λόγω χρήσης αναβολικών, η διεθνής ποδηλασία στράφηκε στον Βρετανό Κρις Φρουμ ως τον άνθρωπο-διαφήμιση του αθλήματος. Πλέον και αυτός έχει μπλεξίματα με απαγορευμένες ουσίες και απειλείται με τιμωρία.

Χθες, έγινε γνωστό ότι ο τέσσερις φορές νικητής του Γύρου της Γαλλίας βρέθηκε να έχει στα ούρα του δύο φορές πάνω από το όριο μια ουσία, που περιέχεται σε φάρμακο που έχει δηλώσει ότι λαμβάνει για την καταπολέμηση του άσθματος. Το θετικό δείγμα ούρων ελήφθη κατά τον Γύρο της Ισπανίας, στις 7 Σεπτεμβρίου, αγώνα που ο γεννημένος στην Κένυα ποδηλάτης κέρδισε.

Η ομάδα του Φρουμ, η Τιμ Σκάι, ανακοίνωσε χθες ότι «η ανάλυση του δείγματος έδειξε την παρουσία σαλβουταμόλης σε συγκέντρωση 2.000 νανογραμμαρίων ανά μιλιλίτρο, σε σύγκριση με το όριο των 1.000». Πρόσθεσε προς υπεράσπιση του Βρετανού ποδηλάτη ότι υποχρεώθηκε να λάβει αυξημένη δόση του φαρμάκου που έχει δηλώσει για τη θεραπεία του, αλλά χωρίς να ξεπερνά την επιτρεπόμενη δοσολογία, όταν «αισθάνθηκε έντονα συμπτώματα άσθματος» κατά την τελευταία εβδομάδα του Γύρου της Ισπανίας.

Η σαλβουταμόλη είναι ουσία που αυξάνει τη χωρητικότητα των πνευμόνων και χρησιμοποιείται ως αναβολικό διότι ενισχύει την αντοχή των αθλητών.

Ο Φρουμ δήλωσε ότι του ζητήθηκε να παράσχει πληροφορίες για το θετικό δείγμα, ενώ επανειλημμένως έχει τονίσει ότι ποτέ του δεν έχει κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών.

Εφόσον, όμως, επιβεβαιωθεί η ενοχή του αναμένεται όχι μόνο να του αφαιρεθεί ο τίτλος της ισπανικής διοργάνωσης αλλά και να του επιβληθεί μακροχρόνιος αποκλεισμός και ενώ ο 32χρονος Βρετανός ήθελε το προσεχές καλοκαίρι να ισοφαρίσει το ρεκόρ των πέντε νικών στον Γύρο της Γαλλίας. Σημειώνεται ότι ο Αλεσάντρο Πετάκι είχε τιμωρηθεί με αποκλεισμό ενός έτους, όταν βρέθηκε με αυξημένη ποσότητα σαλβουταμόλης στον Γύρο της Ιταλίας του 2007.

Έντυπη

Billie Dovey-Μια γυναίκα θρύλος

ο ρεκόρ για τα περισσότερα χιλιόμετρα που έχει κάνει μια γυναίκα με ποδήλατο σε ένα χρόνο κρατάει από το 1938.

Η γυναίκα που ποδηλάτησε 47.642 χιλιόμετρα.

Γυναίκα και ποδήλατο. Η Billie Dovey ήταν η γυναίκα που περιέγραφε καλύτερα αυτή τη σχέση. Ήταν η γυναίκα που το 1938 είχε θέσει το ρεκόρ για τα περισσότερα χιλιόμετρα που έκανε ποτέ γυναίκα ποδηλάτης σε ένα χρόνο.

H Billie Dovey, όπως ήταν τότε το επίθετό της, ήταν μια απλή γραμματέας 24 ετών η οποία επηρεάστηκε από τις ιδέες των “Women’s League of Health and Beauty”, ενός οργανισμού που ιδρύθηκε στις αρχές του 1930 από την Mary bago Stack ως σύνδεσμος για τις γυναίκες που μέρα με την ημέρα έβρισκαν τρόπο να ανανεώνουν την ενεργητικότητά τους μέσα από τον εαυτό τους. Ήδη έμπειρη ποδηλάτης, η Billie Dovey, αποφάσισε να υλοποιήσει τις αρχές του οργανισμού πραγματοποιώντας ένα μεγάλο ταξίδι στη Μεγάλη Βρετανία.

Οι χορηγοί της…

Η κορυφαία τότε αγγλική εταιρεία ποδηλάτων – και ίσως η μεγαλύτερη εκείνη την εποχή στη Μεγάλη Βρετανία – η Rudge Whitworth – προσέφερε στην Billie ένα από τα κορυφαία της ποδήλατα. Ήταν ένα βαρύ, ατσάλινο πλαίσιο με τρεις ταχύτητες και ανταποδοτικά στη χορηγία, η Billie έπρεπε να ποδηλατεί καθημερινά προωθώντας το όνομα της εταιρείας. Ένας άλλος από τους χορηγούς της τότε, η Cadbury, της παρείχε ικανή ποσότητα σοκολάτας κάθε μήνα – περίπου 2.5 κιλά! – προκειμένου να παρουσιάζεται στις διαφημίσεις της.

Με το χαρακτηρισμό “Rudge Whitworth Keep Fit Girl”, η Billie ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου του 1938 από το New Horticultural Halls, στο Westminster και ποδηλάτησε ως το Mill Hill, στο Aylesbury και πάλι πίσω στο Mill Hill, διανύοντας μια απόσταση συνολικά 115 χιλιόμετρα.

Ύστερα από 365 ημέρες, είχε διανύσει συνολικά 47642 χιλιόμετρα – πάνω από 8 φορές την απόσταση από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη και σχεδόν τρεις φορές την απόσταση από το Λονδίνο στο Σίδνεϊ ή 7000 χιλιόμετρα περισσότερα από την περίμετρο της γης…

Η διαδρομή

“Ξεκινούσα κάθε πρωί με το ποδήλατό μου και ποδηλατούσα όλη μέρα. Σε όλη τη χώρα”, θυμάται η Billie. Συχνά, ύστερα από την ποδηλασία επισκεπτόταν το κατάστημα του αντιπροσώπου της Rudge Whitworth στην πόλη όπου θα περνούσε το βράδυ και έδινε διαλέξεις ή απλώς μιλούσε στα παιδιά. Δεν είχε καθόλου αποσκευές στο ποδήλατό της, μόνο ένα μικρό τσαντάκι σέλας με μια αλλαξιά ρούχων και μερικά βασικά εργαλεία. Δεν κουβαλούσε μαζί της ούτε νερό και σταματούσε συνήθως σε καφέ και εστιατόρια για νερό και φαγητό. Εκτός από ένα σκασμένο λάστιχο, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, το ποδήλατο δεν αντιμετώπισε κανένα απολύτως τεχνικό πρόβλημα!

Προκειμένου να αποδείξει τα χιλιόμετρα που διήνυε καθημερινά, η Billie Dovey, έπρεπε να συμπληρώνει τις αντίστοιχες κάρτες στα σημεία ελέγχου (κάτι σαν αυτό που γίνεται σήμερα στα Brevets) τις οποίες υπέγραφαν μάρτυρες και τις έστελνε πίσω στο περιοδικό Cycling (ναι είναι το ίδιο που σήμερα το γνωρίζουμε ως Cycling Weekly). Είχε επίσης ένα οδόμετρο στο ποδήλατό της και έπρεπε σε τακτά χρονικά διαστήματα να περνάει από τα κεντρικά του περιοδικού στο Λονδίνο, προκειμένου να επιβεβαιώνουν οι τεχνικοί του περιοδικού πως δεν είχε “πειράξει” με κάποιο τρόπο το οδόμετρο.

Παρόλο που η μέση απόσταση που έκανε ήταν περίπου τα 130 χιλιόμετρα, κάποια μέρα, αποφάσισε να επιστρέψει πίσω από το York στο Mill Hill, πραγματοποιώντας μια απόσταση 300 χιλιομέτρων.

αρόλο που η Billie χρησιμοποίησε ένα βαρύ, ατσαλένιο ποδήλατο με τρεις ταχύτητες – τις οποίες όμως η Billie θεωρούσε υπέρ-αρκετές – το ρεκόρ της δεν έχει σπάσει καμία γυναίκα ως σήμερα, παρά τη διαφορά στην τεχνολογία των ποδηλάτων. Ειδικά για το τελευταίο, την εποχή που η “μόδα” επέβαλε ποδήλατα με όλο και περισσότερες ταχύτητες, η Billie το θεωρούσε… γελοίο. “Three is plenty. Thirty-three is ridiculous”, ήταν η χαρακτηριστική της έκφραση. Δηλαδή “τρεις είναι αρκετές. Τριάντα τρεις είναι γελοίο” Και για να εξηγήσει την απόφασή της συνήθιζε να λέει: “‘Ήμουν νέα και σε καλή φυσική κατάσταση, έτοιμη να κάνω οτιδήποτε!”

Μια ξεχωριστή περίπτωση

Η Billie Dovey ήταν η μεγαλύτερη από τρεις αδελφές που γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1914, στο Camden, στο Λονδίνο, τρεις μήνες πριν ξεσπάσει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Εγκατέλειψε το σχολείο στα 16 της για να γίνει δακτυλογράφος και γραμματέας αλλά το ποδήλατο ήταν η μεγάλη της αγάπη. Το γνώρισε στο πρόσωπο ενός αγοριού, που ήταν εκείνος που της έμαθε και πώς να κάνει ποδήλατο και προφανώς το πήγε… πολύ πιο μακριά από κείνον.

Ύστερα από το ρεκόρ της, το 1938, είχε σχεδιάσει να ποδηλατήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά το ξέσπασμα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου την εμπόδισε να το κάνει αλλά δεν άλλαξε τίποτα στην αγάπη της για το ποδήλατο.

Εργάστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου στα γραφεία μιας αεροπορικής εταιρείας και έσπασε τρία ακόμη ρεκόρ – αυτή τη φορά οδηγώντας τρίκυκλο! – στις αποστάσεις των 25, 50 και 100 μιλίων.

Πριν από τον πόλεμο παντρεύτηκε τον Freddie Dovey, με τον οποίο χώρισε το 1953 και γνώρισε τον δεύτερο σύζυγό της, τον George Fleming – έναν επίσης φανατικό ποδηλάτη. Ήταν ο πρώτος άντρας που έκανε 50 μίλια (80.5 χιλιόμετρα) σε λιγότερο από 2 ώρες! Μαζί απολάμβαναν το ποδήλατο και το 1957 – η Billie ήταν ήδη 43 ετών – έκαναν μαζί την απόσταση από τον Ατλαντικό στη Μεσόγειο, μέσα από τα Πυρηναία…

Ο αγαπημένος της σύζυγος πέθανε το 1997 και η Billie Fleming πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε ένα ίδρυμα φροντίδας ηλικιωμένων όπου όμως παρακολουθούσε ανελλιπώς τον Γύρο Γαλλίας και όλους της τους αγαπημένους αγώνες. Πέθανε στις 12 Μαΐου του 2014, σε ηλικία 100 ετών.

Πηγή: Εφημερίδες Daily Telegraph, Guardian.

Stelios Farantakis cyclist _ Sojasun espoir A.C.N.C.

Στέλιος Φαραντάκης: Ένας Κρητικός στο Παγκόσμιο

Συνέντευξη στο περιοδικό MBIKE

Ένας νεαρός αθλητής από την Κρήτη, ο Στέλιος Φαραντάκης, ήρθε πριν από λίγο καιρό στο προσκήνιο όταν τερμάτισε στη 13η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής, στην κατηγορία U23.

Στέλιο πόσων ετών είσαι και με ποια ομάδα αγωνίζεσαι;Είμαι 22 ετών και αγωνίζομαι στη γαλλική ομάδα πρώτης κατηγορίας  Sojasun espoir A.C.N.C.

Από πότε κάνεις αγωνιστική ποδηλασία;Άρχισα να αγωνίζομαι από τα δεκατέσσερα, ωστόσο, πρωταθλητισμό κάνω τα τελευταία 5 χρόνια.

Είχες μια εξαιρετική σεζόν φέτος. Πες μας λίγο, πώς κύλησε;Η χρονιά άρχισε αρκετά καλά με μία πολύ καλή θέση και εμφάνιση στον πρώτο μου αγώνα-στόχο στις αρχές του Μαρτίου, αλλά δυστυχώς,  λόγο ενός τραυματισμού που είχα αμέσως μετά, με άφησε για 4 εβδομάδες εκτός, με αποτέλεσμα να ξαναβρεθώ σε καλή αγωνιστική κατάσταση αρχές Μαΐου.

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν από την αρχή της σεζόν στους στόχους σου;Στην αρχή της χρονιάς είχα στοχεύσει στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Δανία, αφού η διαδρομή ήταν παρόμοια με αυτή του 2015 όταν είχα πάρει την πέμπτη θέση. Όσο περνούσε η σεζόν έβλεπα, ότι αποδίδω καλύτερα σε δύσκολες διαδρομές, με μικρές και δυναμικές ανηφόρες οπότε και είπα στον προπονητή μου – Πατέρα μου- ότι ήθελα να στοχεύσω για μία θέση στο βάθρο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Ποια ήταν η προετοιμασία σου γι’ αυτό;Η προετοιμασία ξεκίνησε αμέσως μετά τις διακοπές μου (μία βδομάδα) στα μέσα του Ιουλίου. Έπειτα άρχιζα να χτίζω και να δουλεύω στα σημεία όπου ήμουν καλός και χωρίς να δώσω μεγάλη έμφαση στα μειονεκτήματά μου πχ. χρονόμετρο, σπρίντ. Επίσης, μέσα από τους αγώνες προπόνησης βοηθούσα την ομάδα μου, με αποτέλεσμα να γίνομαι και εγώ καλύτερος και όταν ερχόταν η σειρά τους να με βοηθήσουν είχα τις ανάλογες απαιτήσεις, κάτι που δυστυχώς ήταν αδύνατον να έχω στο Παγκόσμιο.

Είχες μια καταπληκτική εμφάνιση στο Παγκόσμιο. Πες μας την εμπειρία σου.Ό,τι και να περιγράψω, αν κάποιος δεν το ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει. Αυτό που θα πω είναι, ότι την επόμενη μέρα του αγώνα μου, και πλέον ως θεατής, ζήλευα που δεν μπορούσα να τρέξω και εγώ.

Μετά τα αποτελέσματα αυτά, υπήρξε ενδιαφέρον και από κάποια επαγγελματική ομάδα;Δυστυχώς καμία απολύτως. Υπάρχουν άτομα στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν, αλλά δεν υπάρχει ούτε από εκεί κανένα ενδιαφέρον. Προσπάθησα μόνος μου να βρω αλλά οι χορηγοί των ομάδων δεν έχουν κανένα όφελος από την Ελλάδα, οπότε το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Εκτός βέβαια, και αν είσαι μεγάλο ταλέντο της ποδηλασίας. Δική μου γνώμη πάντα.

Στην αγωνιστική σεζόν, πόσες ώρες την εβδομάδα περίπου προπονείσαι και πώς συνδυάζεις την προπόνηση με τις άλλες σου υποχρεώσεις;Μέσα στην αγωνιστική σεζόν περνάω περίπου 13 ώρες πάνω στο ποδήλατο χωρίς του αγώνες, οι οποίοι είναι σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο.

Ποιο είδος ποδηλασίας αγαπάς περισσότερο;Αυτό που έκανα πάντα, την ποδηλασία δρόμου.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για την επόμενη χρονιά;Να κάνω μια φοβερή σεζόν και με τη βοήθεια της ομάδας μου να περάσω στο επαγγελματικό επίπεδο.

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα; Πού θα ήθελες να έχεις φτάσει;Το πώς με φαντάζομαι δεν μπορώ να το απαντήσω διότι δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Γενικά στη ζωή μου δεν προβλέπω ποτέ, προσπαθώ να πηγαίνω μέρα με την ημέρα και να ζω τη στιγμή. Τώρα το πού θα ήθελα να έχω φτάσει είναι να έχω κατακτήσει το όνειρό μου, το οποίο είναι και ο απώτερος σκοπός δηλαδή να τρέξω και να τερματίσω τον Γύρο της Γαλλίας.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένειά μου και την εταιρεία Νίκος Μανιατόπουλος που με στηρίζει τα τελευταία 5 χρόνια.

Στέλιο σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία και να κατακτήσεις το όνειρό σου!