Ο Άγγελος των Ορέων στην κόλαση του Bondone: ο θρύλος του Charly Gaul
από gpmciclismo
Πολλές φορές έχουμε μιλήσει για το ποδήλατο ως ενα άθλημα που γίνεται όμορφα αλλά και τρομερά ακραίο. Η προσπάθεια, ο ιδρώτας και η τεράστια προσπάθεια που απαιτείται για την αντιμετώπιση των δύσκολων αναβάσεων.Σε όλα αυτά, λοιπόν, είναι επιπλέον και τη φύση.
Ένα παράδειγμα είναι αυτό που συνέβη στις 8 Ιουνίου, 1956. Τρεις ημέρες μετά την trantanovesima του Γύρου της Ιταλίας την ροζ φανέλα έχει Pasqualino Fornara. Στην 24η θέση με 17 λεπτά καθυστέρηση, υπάρχει ένας μικρός ποδηλάτης απο το Λουξεμβούργο. Το όνομά του είναι Charly Gaul. Είναι ακόμα νέος, 23 ετών. Πολύ λίγοι, ίσως, να γνωρίζουν την κόλαση. Ωστόσο, εκείνη την ημέρα ήταν σκέτη κόλαση.
Η ετάπ του προγράμματος εκείνη τη μέρα ήταν από το Merano στο Monte Bondone, Τρεντίνο. Οι αναβάσεις : Passo Rolle, Colle Brochon και Bondone.
Στην αρχή υπάρχει το κρύο και η βροχή. Οι ποδηλατες στην κούρσα είναι ακόμα 87. Κάθε ένας έχει το φόβο του για το τι τον περιμένει: το υψόμετρο, δυσκολίες, αλλά, πάνω απ 'όλα, οι αντίξοες καιρικές συνθήκες. Αλλά κανείς δεν ξέρει ακόμα που θα συμβεί για ένα από τα πιο θρυλικά και τραγικά συμβάντα στην ιστορία της ποδηλασίας.
Στο Passo Rolle η βροχή αρχίζει να γίνεται χαλάζι. Οι φανέλες ήταν στο πλεκτό μαλλί με κοντά μανίκια και σορτς. Η εφημερίδα ήταν ο μόνος τρόπος για να αποφύγει κανεις το κρύο και τον παγωμένο άνεμο που αρχίζει από το καλοκαίρι σε αυτές τις περιοχές και σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη.
Κατάβαση, στη συνέχεια, η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι ποδηλάτες είχαν σχεδόν παγώσει.
Στο Brochon φυσάει ένα κρύο αέρα που αποτρέπει ολους σχεδόν τους ποδηλάτες.Η ψύχρα που σου τρυπάει τα κόκκαλα, τα μάτια γίνονται βαριά μετά το νερό που μέχρι εκείνο το σημείο.......εχουν γίνει κατεψυγμένα τα χέρια πάνω στο τιμόνι. Μια ακραία κατάσταση. Και υπάρχει ακόμα ανάβαση στη φοβερή Monte Bondone: ανάβαση 20 χιλιομέτρων, 39 στροφές, λάσπη και χιόνι για να συναντήσει κανείς. Στην Bondone το χαλάζι γίνεται χιόνι. Η κατάσταση έχει γίνει δραματική. Από τους 87 ποδηλάτες που ξεκίνησαν από το Merano συνεχίζουν 44, μεταξύ των οποίων υπάρχει και η ροζ φανέλα. Ήταν ετοιμος ο αθλητικός διευθυντής του Γύρου για να τον σταματήσει?
Στους πρόποδες του Bondone είναι μόνο ο Charly Gaul στην πρώτη Rolle και Brochon με 5 λεπτά μπροστά από τον δεύτερο.
Η Bondone που παίρνει το σχήμα μιας εταπ του πόνου και της οδύνης, για 43 ήρωες σε ένα ποδήλατο και να αψηφούν τη φύση και τον εαυτό τους. Ο αγώνας δεν είναι ενάντια στους ανταγωνιστές. Ο αγώνας δεν είναι πλέον για τη ροζ φανέλα, αλλά για την επιβίωση. Η θερμοκρασία εχει πέσει κάτω από το μηδέν, η προσπάθεια είναι ακραία.
Ένα μικρό αγόρι ήρθε από το μικρό Λουξεμβούργο ,κανοντας ενα θρίαμβο πάνω στη Bondone, ισχυρότερο από το χιόνι και τον πάγο, ισχυρότερο από ό, τι η φύση. Ένα λεπτός ανηφορίστας , που γίνεται γίγαντας στην ιστορία της ποδηλασίας.
Άλλοι ήρωες έχουν καταφέρει να φτάσουν στη tragurdo? μεταξύ των οποίων θυμόμαστε τον Λέοντα ή Fiorenzo Magni, το Λιοντάρι της Φλάνδρας. Τον Magni που ήρθε τρίτος στα 12 λεπτά με ένα σπασμένο ώμο και δαγκώνει ένα πανί δεμένο στο σωλήνα του τιμονιού για να ανακουφίσει τον πόνο .Τώρα δυνάμωσε ακόμα περισσότερο λόγω της προσπάθειας στις ακραίες συνθήκες, στο οποίο είχε να τρέξει.
Χωρίς αυτή την υπερπροσπάθεια κανένας δεν θα έφτανε στο τέλος.
Ο Charly Gaul, αφού διασχίσει τη γραμμή τερματισμού πρώτος, ο ίδιος δεν μπορεί καν να κινηθεί, έχει παραλύσει από το κρύο. Δεν μπορείτε να ανοίξει καν το στόμα μου. Δεν κανει χειρονομία νίκης, δεν υπάρχουν λόγια για να σχολιάσει αυτό το εγχείρημα. Και στην πραγματικότητα τι λόγια να πει? Πίσω από αυτό το κενό βλέμμα του κρύβει όμορφο συναίσθημα, το ίδιο με εκείνο που έχει δοθεί σε όλους τους λάτρεις της ποδηλασίας.Ο Learco Guerra, αθλητικός διευθυντής της FAEMA, έφθασε με δύο δοχεία με βραστό νερό και τον σκέπασε με την κουβέρτα. Μόνο μισή ώρα μετά, ήταν σε θέση να ανακάμψει και να αρθρώσει λέξη. Στον τερματισμό το θερμόμετρο ήταν μείον δέκα βαθμούς, το χιόνι ήταν πάνω από 40 cm. Με τα δεδομένα αυτά μπορούν να εξηγηθούν μόνο εν μέρει οι δυσκολίες του Charly στο τέλος του σταδίου.
Μετά την Bondone , κατέκτησε το ροζ φανέλα φτάνοντας μεχρι το ποδηλατοδρόμιο Vigorelli στο Μιλάνο. Στα 23 του κέρδισε το Tour, περισσότερο με την καρδιά παρά με τα πόδια, γιατί μόνο με την καρδιά μπορεί να γραφτεί στις σελίδες της ιστορίας ως ένας Charly που εγινε ο Άγγελος των βουνών.
Προς τιμήν του κάθε χρόνο διοργανόνεται ο αγώνας «θρυλικός Charly Gaul"
Τρέντο-Μόντε Bondone, έναν αγώνα που αποτίει φόρο τιμής σε αυτούς που έγραψαν την ιστορία στην Bondone και ειδικά σε αυτόν που αμφισβήτησε την κόλαση Bondone...
Η μεταφραση εγινε απο το Ιταλικο κείμενο στον Google translator και διορθώθηκε μετά με ποδηλατική ορολογία.....οπότε συγχωρέστε με για τυχόν λάθη....
από gpmciclismo
Πολλές φορές έχουμε μιλήσει για το ποδήλατο ως ενα άθλημα που γίνεται όμορφα αλλά και τρομερά ακραίο. Η προσπάθεια, ο ιδρώτας και η τεράστια προσπάθεια που απαιτείται για την αντιμετώπιση των δύσκολων αναβάσεων.Σε όλα αυτά, λοιπόν, είναι επιπλέον και τη φύση.
Ένα παράδειγμα είναι αυτό που συνέβη στις 8 Ιουνίου, 1956. Τρεις ημέρες μετά την trantanovesima του Γύρου της Ιταλίας την ροζ φανέλα έχει Pasqualino Fornara. Στην 24η θέση με 17 λεπτά καθυστέρηση, υπάρχει ένας μικρός ποδηλάτης απο το Λουξεμβούργο. Το όνομά του είναι Charly Gaul. Είναι ακόμα νέος, 23 ετών. Πολύ λίγοι, ίσως, να γνωρίζουν την κόλαση. Ωστόσο, εκείνη την ημέρα ήταν σκέτη κόλαση.
Η ετάπ του προγράμματος εκείνη τη μέρα ήταν από το Merano στο Monte Bondone, Τρεντίνο. Οι αναβάσεις : Passo Rolle, Colle Brochon και Bondone.
Στην αρχή υπάρχει το κρύο και η βροχή. Οι ποδηλατες στην κούρσα είναι ακόμα 87. Κάθε ένας έχει το φόβο του για το τι τον περιμένει: το υψόμετρο, δυσκολίες, αλλά, πάνω απ 'όλα, οι αντίξοες καιρικές συνθήκες. Αλλά κανείς δεν ξέρει ακόμα που θα συμβεί για ένα από τα πιο θρυλικά και τραγικά συμβάντα στην ιστορία της ποδηλασίας.
Στο Passo Rolle η βροχή αρχίζει να γίνεται χαλάζι. Οι φανέλες ήταν στο πλεκτό μαλλί με κοντά μανίκια και σορτς. Η εφημερίδα ήταν ο μόνος τρόπος για να αποφύγει κανεις το κρύο και τον παγωμένο άνεμο που αρχίζει από το καλοκαίρι σε αυτές τις περιοχές και σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη.
Κατάβαση, στη συνέχεια, η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι ποδηλάτες είχαν σχεδόν παγώσει.
Στο Brochon φυσάει ένα κρύο αέρα που αποτρέπει ολους σχεδόν τους ποδηλάτες.Η ψύχρα που σου τρυπάει τα κόκκαλα, τα μάτια γίνονται βαριά μετά το νερό που μέχρι εκείνο το σημείο.......εχουν γίνει κατεψυγμένα τα χέρια πάνω στο τιμόνι. Μια ακραία κατάσταση. Και υπάρχει ακόμα ανάβαση στη φοβερή Monte Bondone: ανάβαση 20 χιλιομέτρων, 39 στροφές, λάσπη και χιόνι για να συναντήσει κανείς. Στην Bondone το χαλάζι γίνεται χιόνι. Η κατάσταση έχει γίνει δραματική. Από τους 87 ποδηλάτες που ξεκίνησαν από το Merano συνεχίζουν 44, μεταξύ των οποίων υπάρχει και η ροζ φανέλα. Ήταν ετοιμος ο αθλητικός διευθυντής του Γύρου για να τον σταματήσει?
Στους πρόποδες του Bondone είναι μόνο ο Charly Gaul στην πρώτη Rolle και Brochon με 5 λεπτά μπροστά από τον δεύτερο.
Η Bondone που παίρνει το σχήμα μιας εταπ του πόνου και της οδύνης, για 43 ήρωες σε ένα ποδήλατο και να αψηφούν τη φύση και τον εαυτό τους. Ο αγώνας δεν είναι ενάντια στους ανταγωνιστές. Ο αγώνας δεν είναι πλέον για τη ροζ φανέλα, αλλά για την επιβίωση. Η θερμοκρασία εχει πέσει κάτω από το μηδέν, η προσπάθεια είναι ακραία.
Ένα μικρό αγόρι ήρθε από το μικρό Λουξεμβούργο ,κανοντας ενα θρίαμβο πάνω στη Bondone, ισχυρότερο από το χιόνι και τον πάγο, ισχυρότερο από ό, τι η φύση. Ένα λεπτός ανηφορίστας , που γίνεται γίγαντας στην ιστορία της ποδηλασίας.
Άλλοι ήρωες έχουν καταφέρει να φτάσουν στη tragurdo? μεταξύ των οποίων θυμόμαστε τον Λέοντα ή Fiorenzo Magni, το Λιοντάρι της Φλάνδρας. Τον Magni που ήρθε τρίτος στα 12 λεπτά με ένα σπασμένο ώμο και δαγκώνει ένα πανί δεμένο στο σωλήνα του τιμονιού για να ανακουφίσει τον πόνο .Τώρα δυνάμωσε ακόμα περισσότερο λόγω της προσπάθειας στις ακραίες συνθήκες, στο οποίο είχε να τρέξει.
Χωρίς αυτή την υπερπροσπάθεια κανένας δεν θα έφτανε στο τέλος.
Μετά την Bondone , κατέκτησε το ροζ φανέλα φτάνοντας μεχρι το ποδηλατοδρόμιο Vigorelli στο Μιλάνο. Στα 23 του κέρδισε το Tour, περισσότερο με την καρδιά παρά με τα πόδια, γιατί μόνο με την καρδιά μπορεί να γραφτεί στις σελίδες της ιστορίας ως ένας Charly που εγινε ο Άγγελος των βουνών.
Προς τιμήν του κάθε χρόνο διοργανόνεται ο αγώνας «θρυλικός Charly Gaul"
Τρέντο-Μόντε Bondone, έναν αγώνα που αποτίει φόρο τιμής σε αυτούς που έγραψαν την ιστορία στην Bondone και ειδικά σε αυτόν που αμφισβήτησε την κόλαση Bondone...
Η μεταφραση εγινε απο το Ιταλικο κείμενο στον Google translator και διορθώθηκε μετά με ποδηλατική ορολογία.....οπότε συγχωρέστε με για τυχόν λάθη....
.jpg)
