Ενόψει των κλασσικών της Άνοιξης
κάνω συχνά αφιερώματα σε παλιούς ποδηλάτες , έτσι ώστε να θυμόμαστε τι υπήρχε
πριν από μας.
Ο Rik Van Steenbergen, γεννήθηκε
στις 9 Σεπτεμβρίου 1924 και πέθανε στις 15 Μαΐου 2003, είναι ενας θρύλος.
Ο Βέλγος αναβάτης ειδικευόταν
περισσότερο στα γεγονότα Grand Tour όσο και στα κλασικά One-Day.
Τα επιτεύγματά του
περιλαμβάνουν τρεις τίτλους World Championship Race Race, δύο νίκες
Paris-Roubaix Classic και μια σειρά από νίκες στα One-Day Classics.
Για παράδειγμα, ο Van
Steenburgen τερμάτισε δεύτερος στο Giro d'Italia του 1951 πίσω από τον Fiorenzo
Magni της Ιταλίας, κέρδισε επίσης το Points Jersey στο Vuelta a Espana το 1956.
Επιπλέον, ο Van
Steenbergen κέρδισε τον αγώνα δρόμου του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του 1949
μπροστά από τον Ferdi Kubler της Ελβετίας και τον Fausto Coppi της Ιταλίας, και
αργότερα τον αγώνα δρόμου του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του 1956 μπροστά από τον
Rik Van Looy από το Βέλγιο και τον Gerrit Schulte από την Ολλανδία.
Η τρίτη του νίκη ήρθε το
1957, αφού κέρδισε τους Γάλλους Louison Bobet και Andre Darrigade στον αγώνα
δρόμου του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος που διεξήχθη στο Waregem του Βελγίου.
Επιπλέον, ο Van
Steenbergen κέρδισε το Paris-Roubaix Classic του 1948 μπροστά από τον Emile
Idee από τη Γαλλία και τον Georges Claes από το Βέλγιο, και ξανά το 1952,
νικώντας αυτή τη φορά τον Fausto Coppi της Ιταλίας και τον Andre Mahe από τη
Γαλλία.
Ο Van Steenbergen κέρδισε
επίσης το Milan-San Remo Classic το 1954, το Tour of Flanders Classic το 1944
και το 1946 και το Fleche Wallone Classic σε δύο περιπτώσεις το 1949 και το
1958.
Ο Van Steenbergen
γεννήθηκε στο Arendonk σε μια φτωχή οικογένεια, όπου εργάστηκε ως παιδί-τυλιχτης
πούρων κατά τα εφηβικά του χρόνια.
Ξεκίνησε την ποδηλασία στα δεκαέξι του, καθιερώνοντας γρήγορα τον εαυτό του ως ένας από
τους πιο πολλά υποσχόμενους junior αναβάτες του Βελγίου στις αρχές της
δεκαετίας του 1940.
Ο Van Steenbergen
ξεκίνησε να αγωνίζεται επαγγελματικά το 1942 κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου
Πολέμου, κερδίζοντας πολλούς σημαντικούς αγώνες σε όλη την πατρίδα του τα επόμενα
δύο χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του τίτλου του Εθνικού Πρωταθλήματος Δρόμου
Βελγίου.
Το 1944 σημείωσε την
πρώτη του μεγάλη νίκη, αφού θριάμβευσε στο περίφημο Tour of Flanders Classic,
το οποίο όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, κέρδισε και πάλι το 1946.
Ο Van Steenbergen κατείχε
επίσης τον πολυπόθητο τίτλο Ruban Jaune για επτά χρόνια, αφού πέτυχε μέση
ταχύτητα ρεκόρ 43.615 km/h για 246 χιλιόμετρα κατά τη διάρκεια του
Paris-Roubaix Classic του 1948.
Το Ruban Jaune (Κίτρινη
Κορδέλα) είναι ένα τρόπαιο ποδηλασίας που δημιουργήθηκε από τον Henri Desgrange
το 1936, το οποίο απονέμεται στον αναβάτη που καταγράφει την ταχύτερη μέση
ταχύτητα σε έναν επαγγελματικό αγώνα ποδηλασίας ή ένα στάδιο μεγαλύτερο από 200
χιλιόμετρα.
Ο Van Steenbergen
διέπρεψε επίσης στην πίστα, κερδίζοντας τουλάχιστον 40 αγώνες Six-Day, ενώ
έκανε επίσης δύο παγκόσμια ρεκόρ.
Ενώ οι δυνατότητές του
στην πίστα τον έκαναν εξαιρετικό σπρίντερ, ο Van Steenbergen αντιμετώπισε
δυσκολίες ως ανηφορίστας , κάτι που πολλοί θεώρησαν ότι τον εμπόδιζε να κερδίσει
σε Grand Tour όπως το Tour de France, το Giro d'Italia και το Vuelta a Espana.Παρ'
όλα αυτά, τερμάτισε 2ος στο Giro d'Italia του 1951. Παρά το γεγονός ότι δεν
κέρδισε ποτέ έναν αγώνα Grand Tour, κατά τη διάρκεια της 15χρονης καριέρας του
ως επαγγελματίας, υπολογίζεται ότι ο Van Steenbergen κέρδισε σχεδόν 1000
αγώνες.
Μετά την αποχώρησή του
από το άθλημα, η ζωή του Van Steenbergen μπήκε σε μια σκοτεινή περίοδο, όπου
φέρεται να είχε εμπλακεί σε μια σειρά από επιθετικές πρακτικές όπως ο τζόγος, η
διακίνηση ναρκωτικών, κλπ.
Ο Van Steenbergen κατέληξε επίσης στη φυλακή για λίγο. Αλλά, ο γάμος του με μια Βρετανίδα ονόματι Doreen Hewitt είναι αυτός που τελικά τον έσωσε από την καταστροφή και επανέφερε τη ζωή του σε τροχιά.
Ο Van Steenbergen πέθανε στην Αμβέρσα σε ηλικία 78 ετών μετά από παρατεταμένη ασθένεια.
Η κηδεία πραγματοποιήθηκε στο Sint Pauluskerk στο Westmalle, στην οποία παρακολούθησαν σχεδόν 2000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των ποδηλατιστών Eddy Merckx, Rik Van Looy, Roger De Vlaeminck, Walter Godefroot, Johan De Muynck, Lucien Van Impe, Freddy Maertens και Briek Schotte.
Το 2004, στήθηκε ένα άγαλμα προς τιμήν του στο Wampenberg στο Arendonk.
