Γνωριζατε οτι υπάρχει και γλυκο αφιερωμένο στο Paris-Brest -Paris?
Αντιγραφω απο την ΝΤΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Αν είχατε την τύχη να ταξιδέψετε μέχρι την Γαλλία ή ακόμα και σε κάποιο
γαλλικό ζαχαροπλαστείο εδώ στην Ελλάδα, ίσως να βρεθήκατε μπροστά στο αγαπημένο
γλυκό των Γάλλων… Το Paris-Brest!
Φαντάζομαι, θα αναρωτιέστε από που προέρχεται το όνομά του. Το ίδιο και εγώ, όταν τα πρωτοσυνάντησα. Ίσως γιατί η συνταγή έχει εξελιχθεί λίγο, με το πέρασμα του χρόνο. Κυρίως στην εμφάνιση.
Η ιστορία λοιπόν λέει, πως το Paris-Brest φτιάχτηκε για πρώτη φόρα από έναν Γάλλο ζαχαροπλάστη σε μια περιοχή κοντά στο Παρίσι, ως φόρο τιμής της διάσημης πλέον ποδηλασίας, που ήταν τότε στο ξεκίνημά της.
Ήταν ο Pierre Giffard, ιδρυτής του διάσημου ποδηλατικού γύρου, που ζήτησε από τον Louis Durand, τον τότε διάσημο ζαχαροπλάστη, να φτιάξει ένα καινούργιο γλυκό για να γιορτάσουν με αυτό το τρόπο τον αγώνα μαζί με τους ποδηλάτες. Το αποτέλεσμα μαγικό σε γεύση αλλά και σε σχήμα, αφού έμοιαζε με ρόδα ποδηλάτου!
Σήμερα, παρόλο που έχει κρατηθεί η παραδοσιακή γεύση του, το σχήμα του εξακολουθεί να είναι στρογγυλό αλλά δεν θυμίζει ρόδα. Βέβαια, κάποια τολμηροί σεφ ζαχαροπλαστικής εξακολουθούν να το κάνουν προσθέτοντας ως και ακτίνες, αλλά και πάλι είναι ελάχιστοι.
Τώρα σε ότι αφορά τη γεύση του, η ζύμη είναι μια κλασσική ζύμη για σου, η απαλή κρέμα είναι mousseline και πραλίνα και πασπαλίζετε με αμύγδαλα φιλέ. Οι νέες version, περιέχουν σοκολάτα, καφέ, βανίλια ή ότι μπορεί να άλλο υπάρχει στη φαντασία του ζαχαροπλάστη.
Φαντάζομαι, θα αναρωτιέστε από που προέρχεται το όνομά του. Το ίδιο και εγώ, όταν τα πρωτοσυνάντησα. Ίσως γιατί η συνταγή έχει εξελιχθεί λίγο, με το πέρασμα του χρόνο. Κυρίως στην εμφάνιση.
Η ιστορία λοιπόν λέει, πως το Paris-Brest φτιάχτηκε για πρώτη φόρα από έναν Γάλλο ζαχαροπλάστη σε μια περιοχή κοντά στο Παρίσι, ως φόρο τιμής της διάσημης πλέον ποδηλασίας, που ήταν τότε στο ξεκίνημά της.
Ήταν ο Pierre Giffard, ιδρυτής του διάσημου ποδηλατικού γύρου, που ζήτησε από τον Louis Durand, τον τότε διάσημο ζαχαροπλάστη, να φτιάξει ένα καινούργιο γλυκό για να γιορτάσουν με αυτό το τρόπο τον αγώνα μαζί με τους ποδηλάτες. Το αποτέλεσμα μαγικό σε γεύση αλλά και σε σχήμα, αφού έμοιαζε με ρόδα ποδηλάτου!
Σήμερα, παρόλο που έχει κρατηθεί η παραδοσιακή γεύση του, το σχήμα του εξακολουθεί να είναι στρογγυλό αλλά δεν θυμίζει ρόδα. Βέβαια, κάποια τολμηροί σεφ ζαχαροπλαστικής εξακολουθούν να το κάνουν προσθέτοντας ως και ακτίνες, αλλά και πάλι είναι ελάχιστοι.
Τώρα σε ότι αφορά τη γεύση του, η ζύμη είναι μια κλασσική ζύμη για σου, η απαλή κρέμα είναι mousseline και πραλίνα και πασπαλίζετε με αμύγδαλα φιλέ. Οι νέες version, περιέχουν σοκολάτα, καφέ, βανίλια ή ότι μπορεί να άλλο υπάρχει στη φαντασία του ζαχαροπλάστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου